Het Graceland Festival: een betoverende ervaring die je minstens een keer in je leven moet hebben meegemaakt
Geschreven door Jaap Marinus
Wil je naar een christelijke conferentie gericht op geestelijke vernieuwing met het verlangen om mensen in Nederland bekend te maken met het evangelie van Jezus Christus, door de kracht van de Heilige Geest? Dan ga je naar Pinksterconferentie Opwekking. Wil je naar een meerdaags festival om mensen te ontmoeten en op een liefdevolle en kritische manier onderweg gaan met jezelf, je naaste, de wereld en met God, dan ga je naar het Graceland Festival, waar we genieten van kunst en muziek en vernieuwd worden in ons denken. Sinds 2017 zijn de Remonstranten via De Leven betrokken bij dit festival en al vanaf 2018 hoofdsponsor. Dit heeft zo z’n redenen.
Het moet het jaar 2000 zijn geweest. Ik was zestien jaar oud en voor het eerst op een christelijk festival dat bijna 10.000 jongeren trok. Betoverd was ik door deze mensenmassa, de geweldige muziek en het hoofdpodium waar we iedere avond de zon onder zagen gaan, terwijl de lampen de stofjes in de lucht verlichtten en soms de regendruppels. Sindsdien was ik verkocht en ieder jaar op ditzelfde festival te vinden. Wat opviel was dat de hoofdsponsors van dit festival geregeld wisselden. Toen er uiteindelijk geen sponsor meer gevonden werd, stierf dit festival. Er ontstond een lege plek in het jaar. Een grote leegte van vier dagen in augustus. Tot het jaar 2017.
Een nieuw meerdaags christelijk festival?
Nadat mijn favoriete festival ter ziele ging, deden meerdere partijen pogingen nieuwe festivals te beginnen. Deze mislukten allemaal. Het is nogal een onderneming om mensen en middelen op zo’n manier in te zetten dat er een festival ontstaat dat bezoekers trekt. Ja, er waren wel wat piepkleine projectjes, maar kon je dat festivals noemen? Met een schuin oog keek ik naar het Graceland Festival, dat op het voor mij veel te orthodoxe landgoed van camping De Betteld in Zelhem plaatsvond: dat was toch niks? Maar de mooiste initiatieven ontstaan in de luwte.
Meerdere mensen die betrokken waren bij De Leven begonnen over het festival te praten en over hun betrokkenheid bij de organisatie. In 2017 mochten we een viering verzorgen in een van de tenten op Graceland en we kwamen daar opvallend veel gelijkgestemden tegen. Jonge mensen die hun plekje zochten in kerkelijk Nederland, maar deze niet konden vinden. Gezinnen die opzoek waren naar manieren om hun kinderen christelijk op te voeden, zonder ze te beschadigen. Dertigers, zoals ik, die rondliepen met een festivalvormig gat in hun hart. Deze common grounds resulteerden in verrassend veel leuke en goede gesprekken met oude bekenden, maar ook met boeiende nieuwe mensen.
Twee handen op een buik
Toen ik de directeur van het festival op ons landelijk bureau uitnodigde voor een gesprek over een eventuele samenwerking, werden twee dingen heel snel duidelijk: de filosofie, het gedachtegoed, de mentaliteit van de mensen achter het Graceland Festival heeft ongelooflijk veel weg van dat wat wij belangrijk vinden. Vrijheid, verdraagzaamheid; het festival ademt deze sfeer. Het tweede punt was de geldnood. De oorspronkelijke sponsors vonden het festival veel te vrij (en verdraagzaam?) en stopten met de sponsoring. Als er geen nieuwe sponsor gevonden zou worden, stopte het festival. Dat was het moment dat we hoofdsponsor werden. Tot en met 2021. Zonder spijt.
Helaas kon het festival dankzij het virus vorig jaar geen doorgang vinden. Dit jaar mochten enkel eendaagse festivals. Een grote teleurstelling. Gelukkig mochten medewerkers en hoofdsponsors wel kamperen, dus toog ik op vrijdag 20 augustus naar Zeewolde voor het Graceland Festival 2021, dag 1. Met tent, drie stoelen en twee meiden op de achterbank. Op vrijdagavond stond Typhoon op het hoofdpodium terwijl ik bij de tent verrast werd door het bezoek van kennissen via De Leven Natoer. Daarna slapen en zaterdag konden we eindelijk genieten van onze favoriet Paper Branches.
Graceland Festival biedt podium aan prikkelende praters, creëert ruimte voor intieme muzieksets, meeslepende shows, rustgevende meditatie en kleine kunst. Het zomerfestival vindt plaats op een glooiend natuurterrein, Scoutinglandgoed Zeewolde. Dit terrein zal worden omgetoverd tot vrijplaats voor mensen die behoefte hebben aan verdieping en ontspanning.
Een dagje ouder?
Twee dagen Graceland ontspannend? Het was doodvermoeiend. Maar dat had eerder met de zorg voor m’n meiden te maken dan het festival zelf. Het was het in ieder geval 200 procent waard. Waarom? Omdat de festivalsfeer, de ruimte om jezelf te mogen zijn, mensen te ontmoeten, het hele festivalterrein als groot avontuur te zien, dat gun ik niet alleen mezelf. Ik gun dat iedereen. Jong en oud. Arm en rijk. Man, vrouw, cisgender hetro, nonbinair biseksueel transgender, je vader en je moeder, maar vooral m’n eigen kinderen.
En daarom nam ik de twee oudsten mee en zal ik ze blijven meenemen. Voor een adembenemende ervaring. Voor kippenvel op je armen, tranen in je ogen, een brok in je keel. Een stukje hemel op aarde. Waar ze iedere avond de zon onder zien gaan, terwijl de lampen de stofjes in de lucht verlichtten. Met goede muziek, leuke mensen en wie weet met God, maar vooral met zachtmoedigheid, geduld en in alles de liefde.
Vers van de pers de beste Graceland Festival Aftermovie tot nu toe, zodat je weet waar je volgend jaar kaarten voor moet kopen:
