Stem die de stilte niet breekt #Luisteren naar God

Als theologanten leerden wij dat de kern van deze studie bestaat uit ‘leren luisteren’. Leren  luisteren naar Schrift en traditie, luisteren ook naar signalen uit wetenschap en samenleving, die uiting geven aan een dieper verstaan van de werkelijkheid. Luisteren naar cultuur en natuur die ook daaraan kunnen bijdragen. Leren luisteren naar wat er in mensen omgaat, in zielzorg en pastoraat. Maar ook: leren luisteren naar eigen ervaringen en bevindingen. En tenslotte: leren luisteren naar de ‘stille stem in ’t hart’ (Lied 836, vers 5).

Luisteren naar God vraagt wel om de ‘gave des onderscheids’. Of zoals Sytze de Vries het zegt in Lied 283: ‘In de veelheid van geluiden / in het stormen van de tijd , / zoeken wij het zachte suizen / van het woord , dat ons verblijdt’. Hier een directe verwijzing naar 1 Koningen 19:12. Het gaat hier om ‘eine Stimme verschwebendes Schweigens’, zoals de vertaling Buber – Rosenzweig deze passage weergeeft. Deze ‘stem die de stilte niet breekt’ (Huub Oosterhuis) gaf de profeet Elia op het dieptepunt van zijn leven de juiste troost en bemoediging. Als wij willen luisteren naar God gaat het vooral om een bewuster beleven van de stilte.